24/7 Online

Hi all!

Tegenwoordig is er geen dag meer zonder mobiel, tablet of computer voor te stellen. Ik word ‘s ochtends vroeg gewekt door mijn mobiel, vervolgens bekijk ik mijn berichten, scroll ik mijn insta feed even door en dan ben ik klaar om uit bed te stappen. Ik klik op de link naar mijn schoolrooster, om te kijken of ik nog speciale boeken mee moet nemen. Onderweg naar de bushalte, check ik op een app hoe laat mijn bus vertrekt, en eenmaal in de bus doe ik mijn oortjes in om nog eventjes 20 minuutjes weg te dromen met muziek op, voordat school begint. Op dit moment ben ik misschien anderhalf uur wakker, en heb ik mijn mobiel al 3 keer echt nodig gehad. En dan laat ik het antwoorden op berichten, nog achterwege.

‘We hebben een regel met uitgaan, en dat is geen mobiel…’ kreeg ik met een knipoog erbij te horen, toen ik midden in een volle zaal dansende mensen stond. Ik was met iemand aan de praat geraakt en reageerde ondertussen op een smsje dat ik van een vriendin ontving. Shit, hij had gelijk. Ik bedacht me voor hoeveel dingen we tegenwoordig onze telefoon gebruiken. De afgelopen dagen stond ik daar een beetje bij stil. En jeetje, wat gebruik ik mijn mobiel ontzettend veel! Als wekker, om te kijken wanneer mijn bus rijdt, om mijn agenda in bij te houden, als communicatiemiddel (duh), om mijn schoolrooster te zien, om de goede weg te vinden als ik midden in een onbekende stad sta, om de kleinste dingen uit te rekenen, foto’s te maken en momenten vast te leggen, muziek te luisteren, te kijken of het gaat regenen of niet, als vermaak, en tot slot; om op de hoogte te blijven van alles. En ik weet 100% zeker dat ik nu nog de helft vergeet. Misschien ligt het aan mij, maar ik ben tegenwoordig zo afhankelijk van mijn telefoon. Toen vorig jaar mijn mobiel kapot ging en ik nog moest sparen voor een andere, zat ik een aantal maanden zonder. En dat was afzien. Ik voelde me bijna beperkt.

Maar ondanks dat ik haast vastgekluisterd zit aan mijn mobiel voor de dagelijkse dingen (wekker, agenda, tijden waarop de bus rijdt etc.), heb ik de laatste tijd wat minder met de communicatiekant. Vooral wat betreft Whatsapp. Begrijp me niet verkeerd – want van wat ik in dit artikel schrijf; ik ben hartstikke schuldig wat betreft uren op social media doorbrengen, en ik zou ook echt niet zonder kunnen. De kleinste dingetjes met alles en iedereen bespreken, en 20 keer mijn feed op Facebook en Instagram refreshen… Ja, guilty. Maar tegenwoordig word ik er een klein beetje moe van. Ik was altijd zo vaak online, dat als je me een berichtje stuurde,  je binnen 10 seconden reactie had. Tegenwoordig is dat iets anders. Het duurt soms uren voordat ik reageer. En daar krijg ik heel vaak reacties op, haha! Ik krijg vaak dingen te horen zoals ‘Wow late reactie’, ‘Heb ik iets verkeerd gezegd?’ en ‘Lies, jij reageert ook altijd pas uren later zeg’. Ik heb de laatste tijd op de een of andere manier telkens heel wat gesprekken tegelijk open staan, maar mijn behoefte om meteen te reageren wordt wat minder. Ik wil er de tijd voor nemen, en dat heb ik op dat moment dat ik een bericht krijg niet altijd. Uit de reacties die ik krijg, merk ik dat mensen snel het idee hebben dat je boos of ongeïnteresseerd bent als het eventjes duurt voordat je reageert. Niet dat ik daar zelfs anders in was/ben hoor. Ik reageerde ook wel eens verontwaardigd als iemand telkens online was maar gewoon geen antwoord gaf. Maar op de een of andere manier vaagt dat steeds meer weg. Ook het constant checken of mensen wel of niet online zijn en ga zo maar door, het is weg. Ik geef er niet meer zo veel om. Iedereen reageert vanzelf wel, en zo niet dan is dat ook goed. Ik krijg tegenwoordig zo het gevoel dat mensen van je verwachten dat je 24/7 online bent en op alles en iedereen reageert. Van mij hoeft dat allemaal niet zo. Ik hecht heel veel waarde aan mensen in het echt zien en spreken, ipv alles via social media te doen.

Ik heb een vriend en die is wel van het bellen. Eerst keek ik daar van op. Huh bellen, wie doet dat tegenwoordig nog? We kunnen ‘t toch ook gewoon bespreken via App? Maar hij heeft gelijk. Een of twee keer in de week eventjes met iemand bellen om de laatste dingetjes te bespreken, het is echt zo veel beter dan 24/7 alles via social media door te spreken. Daarnaast vind ik het al veel persoonlijker dan Whatsappen. Het is natuurlijk nog steeds niet hetzelfde dan gewoon afspreken, maar ik vind het een beter alternatief dan appen. En het is echt niet zo dat ik niet meer Whatsapp en zo, want het liefst hang ik vanavond ook op de bank met mijn mobiel. Maar ik ga voor een nieuwe aanpak. Overdag wil ik me gewoon richten op de dingen die ik moet en wil doen, in plaats van dat ik uren met mijn telefoon in de hand onderuit gezakt zit. Want het leidt zo erg af. Of ik nou piano speel, bezig ben voor school, aan het bloggen ben of eten kook (om maar wat te noemen), zodra mijn mobiel trilt wil ik kijken wat er is. En ik word er echt gek van. Als ik nou eens aan de slag ga met datgene waar ik echt bezig moet zijn, bespaart dat me zo veel tijd! En dan als ik ‘s avonds klaar ben met alles en tijd voor mezelf heb, dan heb ik nog tijd zat om te zien wat er allemaal in de wereld gaande is (discussies over de kleur van een jurk, of Drake die zn moves showt – love it). Dus, lieve lieve lieve mensen.. Als ik uren niet reageer… Het is niks persoonlijks. Ik ben niet boos. Ik ben niet ongeïnteresseerd. Ik ben niet dood. Ik ben gewoon niet meer 24/7 online :).

Lots of love!