When I’m surrounded by people, I sometimes tend to feel lonely. Which may sound odd, but I’m positive I’m not the only one who gets it. To feel off a little and being stuck in your own head. Not feeling able to figure it out yourself but definitely not wanting to do that with someone … Continue reading FALLING STARS
Al speurende op het internet naar enkele boeken waar ik mijn neus deze zomer in wil verstoppen, kom ik Love Is a Mix Tape geschreven door Rolling Stone-editor Rob Sheffield tegen. 'Life and loss, one song at a time' staat in witte letters op de kaft geschreven. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Zonder verder te lezen, … Continue reading Love Is a Mix Tape – Rob Sheffield
Mijn zomer 2020 begint met een geweldige ontdekking - althans, ontdekking voor mij dan. Mijn nieuwe 'meest beluisterde album van dit moment' bestaat namelijk al sinds lang voordat ik voor de eerste keer ooit mijn ogen opende. Het jaar 1972 was het, toen de Amerikaanse band Steely Dan - rondom muzikanten en componisten Walter Becker … Continue reading Steely Dan – Can’t Buy a Thrill
'Ik zit al in de vierde van de middelbare, maar ik ken echt bar weinig muziek...' Hardop grinnik ik richting mijn scherm bij het lezen van deze zin, geschreven door een anonieme auteur op een of ander forum dat ik zojuist heb aangeklikt. Het is geen neerbuigende grinnik, maar een kreet uit herkenning en - ik … Continue reading Muzikale zoektocht
Over een paar nachtjes ben ik jarig. Als klein meisje was ik door het dolle heen bij deze gedachte. Al weken van tevoren begon het grote aftelfestijn, ik wist al maanden wat ik voor mijn verjaardag wilde vragen en de avond vóór mijn verjaardag was ik vaak zó nerveus dat ik er niet van kon … Continue reading Verjaren
Kinderen die buitenspelen en voorbij vliegen op hun gloednieuw ogende skeelers, baasjes die een extra lange wandeling maken met hun dolgelukkige honden, bijeenkomsten voor de lokale supermarkt en parken die drukker bezocht worden dan ooit te voren. Nu ons allen gevraagd is binnen te blijven, hebben we ineens massaal de behoefte om naar buiten te … Continue reading Avondwandeling
Enerzijds voelt het alsof ik pas drie seconden weg ben en dat als ik nog één keer met mijn ogen knipper ik weer voor de donkerblauwe deur van mijn ouders sta, koffer in mijn linkerhand. Tegelijkertijd lijkt het alsof ik al minstens tien jaar niet meer ‘thuis’ geweest ben. Alsof ik niet meer zou weten … Continue reading Thuis
Voor me strekt een enorm berglandschap zich uit. Aan de voet van de berg waarop ik me bevind, ligt een stad die regelrecht uit een sprookje lijkt te komen. Duizenden huisjes en gebouwen vormen één grote wirwar aan leven waarin je gedachten verdwalen in niemandsland enkel bij het aanzicht ervan. Alles is in verschillende tinten … Continue reading Tranen van Geluk
Er wordt aan mijn mouw geschud. Ik schrik wakker en open mijn ogen. De barstende hoofdpijn die ik al de hele dag heb, komt weer boven. “Ik dacht, misschien wil je wel kijken. Dit zijn de laatste tien minuten.” Mo kijkt me lachend aan. Ik draai mijn hoofd naar links en tuur door het piepkleine … Continue reading “Welkom in Marokko”
Voel jij je wel eens alleen? Ik houd van de herfst. Hoe de dagen korter worden, de straten gevuld worden met bladeren in wel twintig verschillende herfsttinten en hoe we na een lange werkdag onder een dekentje voor de verwarming kruipen met een hete kop thee. Maar, ik ben er wel achtergekomen dat ik de … Continue reading Voel jij je wel eens alleen?