Lieve allemaal,
Ahh wat heb ik het gemist om die 2 woorden in te typen zeg. Sjeetje, wat heb ik de afgelopen tijd weer veel meegemaakt! En door dat alles is mijn goede voornemen om weer heel regelmatig te gaan bloggen, helemaal weggevallen. Maar goed, daar ga ik dan maar weer mee aan de slag vanaf nu. Ik heb jullie in ieder geval ontzettend veel te vertellen. Een ding is voor mij zo ‘groots’ dat ik er een apart artikel aan ga wijden, dat waarschijnlijk morgen online komt. Dus stay tuned! Maar goed ik begin maar eens met het volgende dat op mijn planning staat; De Nijmeegse Vierdaagse. Want ja, ik loop de volgende week weer de Nijmeegse Vierdaagse! Voor het eerst, loop ik de 40 kilometer in plaats van de 30. Daarnaast loop ik de vierdaagse dit keer ook alleen. Oh god, dat wordt nog wat.. Afgelopen zondag liep ik als laatste training van Azewijn naar Nijmegen. Onderweg maakte ik allerlei foto’s, die ik vandaag met jullie deel.
Mijn wandeling startte om half 7. Van sommigen kreeg ik de reactie; ‘What?! Half 7?! Jij bent echt gek…’ . Maar uhm.. Volgende week moet ik vanaf 5 uur starten.. Hahahah, ik vraag me echt af hoe mijn vader me dan in godsnaam mijn bed uit gaat krijgen. Ik startte vanuit Azewijn, mijn vader bracht me daar met de auto heen. Ik was echt nog heel erg moe dus het duurde eventjes voordat ik op gang kwam. Ik deed mijn oortjes in, zette een muziekje op en zette de pas erin. Let’s go!
Selfietime! Ik zag mijn reflectie in de spiegel van de bus en ik vond het er wel grappig uitzien. Het was echt zo’n ‘Old school bus’ en als ik het me goed herinner heb ik hier al eens ingezeten! Toen ging we met de dauwtrappers (vriendengroep) weer eens wat leuks doen. Ik liep verder en kwam terecht in ‘s-Heerenberg. Het was er heeeel erg rustig, zo vroeg op de zondagmorgen. Vind ik altijd wel fijn, de wereld langzaam aan wakker zien worden.
Wat ben ik blij met hoe deze foto is geworden zeg! Het ziet er altijd zo mooi uit daar, zo’n prachtig huis met daarvoor hele mooie knalroze bloemen. Pretty!Ook liep ik langs de kerk op, wat ik eventjes vast wilde leggen. Door naar Duitsland!
Eenmaal in Duitsland heb ik niet zo heel veel foto’s gemaakt. Het regende heel erg hard en ik was eigenlijk wel toe aan pauze. Net op dat moment was ik ook nog eens de weg kwijt waardoor ik lichtelijk in paniek raken. Zucht! Ik besloot maar op een bankje onder een hele grote boom te gaan zitten, en na een tijdje hield de regen op. Na 10 minuutjes gezeten te hebben besloot ik maar weer eens verder te wandelen in de hoop weer op de wandelroute te belanden. Ik liep namelijk een knooppuntenroute, bedoeld voor fietsers. Dat is eigenlijk een route met allemaal knooppunten op belangrijke plekken en vanuit daar kun je dan weer beslissen naar welk knooppunt je wilt gaan. Papa had van te voren al een hele route voor mij gemaakt, waardoor ik eigenlijk alleen maar de kaart een beetje in de gaten hoefde te houden en de bordjes moest volgen. In Duitsland zagen die bordjes er echter anders uit dan in Nederland en het duurde een poosje voordat ik dat doorhad, waardoor ik de weg kwijtraakte. Haha, oeps!
Jaaa, weer in Nederland. Ik zat weer op de route na heel wat rondjes gelopen te hebben, hèhè! Ik kwam trouwens overal langs de route prachtige huizen tegen, met allemaal van die rozenstruiken. Heel mooi, vooral met een witte muur als achtergrond.. *Zwijmel*
Ik kwam terecht in Tolkamer. Wat was het hier mooi! Overal hele schattige huisjes en leuke weggetjes. Heel mooi. Helaas besloten ook in Tolkamer de bordjes er ineens mee op te houden, waardoor ik wéér de weg kwijtraakte. (Of ik lette gewoon niet op, maar ik vind het leuker om de bordjes de schuld te geven haha!) Papa had bedacht dat ik wel eens leuk met een Veer de Rijn over kon steken, en aangezien die om het uur ging mocht ik wel eens opschieten.
Toen ik eindelijk bij de Veer aankwam, bleek dat ik net een paar minuten te laat was waardoor ik een uur mocht wachten. Bah… Ik besloot maar op een grote grasbult te gaan liggen aangezien ik al 22 kilometer erop had zitten en eigenlijk nog maar 10 minuutjes pauze had gehad. Hahaha, lekker gepland Lies. Ik zat er wel een beetje doorheen toen, het miezerde constant en een uur wachten vond ik pure tijdverspilling. Om 5 over 12 zat ik dan eindelijk op de boot, en daarna heb ik nog eventjes een tosti gegeten aangezien ik daar wel aan toe was. Om half 1 vervolgde ik dan eindelijk mijn wandeling, met weer wat meer positiviteit.
Ik kwam op een soort dijk terecht, waar ik daarna eigenlijk nog heel wat kilometers op rechtdoor moest lopen. Saai, zou je denken. Maar jeetje wat was het mooi! De rechter foto is een voorbeeld van wat er te zien was. Saai, zou je denken. Maar de omgeving veranderde constant en dat was echt mooi om te zien. Ik laat het je zien op de volgende foto’s!
Jeetje wat was het mooi. Ik kon uitkijken over hele uitgestrekte gebieden. Er groeide allerlei soorten planten en dat was echt prachtig. En ergens random tussen al die natuur in, stond een heel groot gebouw met een kerk erbij. Lekker afgelegen, haha!
Ik kwam ook nog eens allerlei dieren tegen. Ooievaars, schapen, koeien, paarden… Deze paarden stonden aan de rand van een groot meer, verschuild tussen allerlei planten. Oh en op de rechter foto zie je de bloemetjes die ik eigenlijk de hele weg door zag. Kleine, blauwe bloemetjes. Cute!
Schapen! Dat linker schaap was echt mijn maatje, hij liet het toe dat ik hem aaide. Hij zat helemaal voorovergebogen om bij het groenere gras te komen, wat er wel grappig uitzag. Ik liep al die tijd nog steeds op de dijk, en zelfs de straatbordjes wisten eventjes niet meer waar ik was… Hahaha! 😛
En dit waren dan de bordjes die ik de hele dag door volgde! Zoals je ziet, was ik op dit moment onderweg naar knooppunt 49. Het lopen ging me heel makkelijk af, ik maakte vaart en kwam steeds dichterbij Nijmegen. Ik besloot om eventjes 5 minuten in de berm te gaan zitten en papa te bellen; hij zou me namelijk komen ophalen met de auto en aangezien dat nog 3 kwartier rijden was hadden we afgesproken dat ik hem op een bepaald punt zou bellen. Oh en kijk wat een schattig huisje ik tegenkwam. Op de foto lijkt het nog niet eens zo heel klein maar dat was wel echt zo, leuk!
Of deze! Het huis stond lager dan de weg, waardoor ik het dak eigenlijk gewoon kon aanraken. Dat vind ik er altijd echt leuk uitzien. Dit huis kwam me trouwens echt heel erg bekend voor, misschien dat we er met de Nijmeegse Vierdaagse langskomen of zo..!
Jaaaa ik kreeg de Waalbrug in beeld! Eindelijk! Dat was mijn finish dus ik was echt opgelucht toen ik de Waalbrug zag. De laatste foto die ik maakte, was de rechter. Ik was aangekomen in Nijmegen, eindelijk. Volgens mij was dit rond 4 uur. Vanaf toen heb ik nog een kwartiertje gelopen, en onder de Waalbrug kwam papa net langsgereden dus ik kon letterlijk in de auto springen hahah! Ik gok dat ik ongeveer 44 kilometer gelopen heb. De bedoeling was om 40 te lopen, maar aangezien ik behoorlijk wat keren de weg kwijt was en toen wat rondjes gelopen heb kom ik denk ik wel aan de 44 haha! Zeker een goede laatste training dus. Ik heb heerlijk gewandeld, wel veel te weinig pauze gehouden. Ik heb namelijk 1 keer echt pauze gehouden, toen ik moest wachten op de boot. Oepsie. Na het wandelen had ik nog een paar uurtjes last van mijn voeten maar die avond vierde ik de Ulftse kemis en toen had ik nergens meer last van. Mooizo. Nijmegen, here I come!
Maar naast dat ik tijdens de Nijmeegse Vierdaagse gewoon wandel, ga ik ook actie voeren. Nu bijna drie jaar geleden overleed mijn opa aan de spierziekte ALS, na 7,5 jaar ziek te zijn geweest. Misschien ken je deze ziekte wel uit je omgeving, of bijvoorbeeld door de ALS Ice Bucket Challenge! Ik heb drie keer eerder actie gevoerd voor Stichting ALS, maar ook dit jaar ga ik weer aan de slag! Tijdens de Nijmeegse Vierdaagse zal ik dus actie voeren en daarvoor ben ik opzoek naar sponsors. De oorzaak van ALS is namelijk nog steeds niet bekend en sterker nog; er is nog steeds geen medicijn! Benieuwd naar mijn actie? Neem dan eventjes een kijkje op deze site, en doneer! Alvast bedankt.
Lots of love,
Lisa
Lisa Kroesen 