Enerzijds voelt het alsof ik pas drie seconden weg ben en dat als ik nog één keer met mijn ogen knipper ik weer voor de donkerblauwe deur van mijn ouders sta, koffer in mijn linkerhand. Tegelijkertijd lijkt het alsof ik al minstens tien jaar niet meer ‘thuis’ geweest ben. Alsof ik niet meer zou weten … Continue reading Thuis
Voor me strekt een enorm berglandschap zich uit. Aan de voet van de berg waarop ik me bevind, ligt een stad die regelrecht uit een sprookje lijkt te komen. Duizenden huisjes en gebouwen vormen één grote wirwar aan leven waarin je gedachten verdwalen in niemandsland enkel bij het aanzicht ervan. Alles is in verschillende tinten … Continue reading Tranen van Geluk
Er wordt aan mijn mouw geschud. Ik schrik wakker en open mijn ogen. De barstende hoofdpijn die ik al de hele dag heb, komt weer boven. “Ik dacht, misschien wil je wel kijken. Dit zijn de laatste tien minuten.” Mo kijkt me lachend aan. Ik draai mijn hoofd naar links en tuur door het piepkleine … Continue reading “Welkom in Marokko”