‘Ik zit al in de vierde van de middelbare, maar ik ken echt bar weinig muziek…’ Hardop grinnik ik richting mijn scherm bij het lezen van deze zin, geschreven door een anonieme auteur op een of ander forum dat ik zojuist heb aangeklikt. Het is geen neerbuigende grinnik, maar een kreet uit herkenning en – ik geef toe – licht enthousiasme over de woordkeuze. Bovenaan de pagina prijkt dikgedrukt de titel en tevens vraag waar bijna hopeloos antwoord op wordt gezocht: ‘Hoe leer ik veel muziek kennen?’.
En laat dat nou precies een vraag zijn die deels de lading dekt van een zoektocht waar ik me sinds kort actief mee bezighoud. Hoe je het ook wendt of keert: het stilzetten van het normale leven door het coronavirus zorgde ervoor dat ik voor me uitstarend, kop koffie in mijn rechterhand, mijn doelen eens goed overdacht. Ik was me maar al te bewust van het feit dat de dagen voorbij vlogen zonder dat ik er iets mee deed waar ik geïnspireerd en gemotiveerd van raakte. Dat resulteerde in enkele ondoordachte uitspattingen. Ik schreef een lange mail naar een groot modeblad voor een vrijwillige stage (wat helemaal niet in mijn studieprogramma past), woonde bijna in een bezemkast in Amsterdam voor €700,00 per maand – dank voor het moment van bezinning pap – en sponsorde veel te veel online kledingwinkels.
Inmiddels heb ik mijn draai een beetje gevonden en houd ik me bezig met verschillende ontwikkelingen van vaardigheden, kleine projectjes en – zoals ik ze graag noem – zoektochten die me op dit moment inspireren. Eén van die dingen wil ik graag met jullie delen en tevens blíjven delen. Dat is mijn zoektocht naar, verdieping in en ontwikkeling van mijn muzieksmaak.
Laat ik dit even kort toelichten. Het begon allemaal drie jaar geleden, net na mijn achttiende verjaardag. Van mijn bij elkaar gespaarde verjaardagsgeld besloot ik een platenspeler te kopen. Met een enorme glimlach sleepte ik het donkergroene geval in mijn armen de winkel uit, op naar de dichtstbijzijnde platenzaak. Ik vond het moeilijk mijn enthousiasme te bedwingen en sloeg de deur van de zaak zo hard open dat ik er een andere klant bijna een dreun mee verkocht. Eenmaal binnen veranderde mijn enorme nieuwsgierigheid al snel in een licht gevoel van teleurstelling in mezelf. Wat vind ik eigenlijk in hemelsnaam leuk?
Muziek is voor mij zo overweldigend dat ik eigenlijk nooit weet waar ik moet beginnen. Ik luister veelal dezelfde nummers (op repeat), die mij muzikaal niet eens zozeer bevredigen maar die ik gewoon luister omdat ze nou eenmaal ‘in’ en daardoor overal te horen zijn. Er bestaat en ontstaat zó ontzettend veel muziek dat het me tot nu toe gek genoeg demotiveerde om er eens goed in te duiken. De laatste maanden heb ik dat dwarsliggende gevoel van onwetendheid om kunnen draaien in een steeds groter groeiende nieuwsgierigheid. Als er zóveel moois is en wordt gemaakt, is het toch juist een doodzonde om me daar niet compleet in onder te dompelen – al weet ik dat ik nooit alles kan luisteren en kennen.
En daar begon mijn zoektocht. Inmiddels heb ik al flink wat research- kijk-, lees- en bovenal luisteruren erop zitten en word ik met de dag enthousiaster over mijn bevindingen en nieuwsgieriger naar al het andere. Voor het eerst in maanden voel ik me onwijs geïnspireerd en daar wil ik iets mee. Voor iedereen die dat ook maar wil lezen, maar misschien nog wel het meest voor de anonieme schrijver op startpagina.nl die net zoals ik zoekende is en wel een duwtje in de rug kan gebruiken.
Lisa Kroesen 