Hey lieve mensen,
Nu precies twee weken geleden, ging ik met mijn gezin (inclusief Joris!) naar Terschelling. We bleven daar van maandag tot en met vrijdag (om vervolgens nog een week naar Friesland te gaan). We verbleven dus niet zo heel erg lang op Terschelling, maar aangezien het weer erg slecht was, was het meer een beetje een ‘uitrust week’. We zaten in een heel klein appartementje, maar er was genoeg ruimte voor ons vieren. Wat ik in die midweek heb gedaan? Ik heb vooral veel foto’s gemaakt, gekookt, en lekker lui op de bank gelegen. Hoort er ook een beetje bij. toch? Op de laatste avond besloot ik om eventjes alleen naar het strand toe te fietsen/lopen. De regen was eindelijk opgehouden, en in plaats daarvan kregen we zon. Yes, eindelijk foto’s maken!
Mijn tochtje begon al heel erg leuk. Ik kwam een konijntje tegen, volgens mij was hij nog heel jong! Voorzichtig aan kwam ik steeds iets dichter bij. En dat liet hij gewoon toe! Ik wist het niet zeker, maar het beestje leek wat aan zijn ogen te hebben. Heel zielig! Daarom maakte ik voor de zekerheid maar geluid, om te weten dat ik dichtbij was. Maar nog steeds rende het konijntje niet weg. Daardoor had ik de mogelijkheid om goede foto’s van het prachtige diertje te maken. Kijk hoe dichtbij ik zat! Verder heb ik het maar met rust gelaten, maar ik vond het echt wel bijzonder dat ik zo ontzettend dichtbij mocht komen. Liefde!
Onderweg kwam ik allemaal hele mooie weggetjes tegen. Grote zand bulten, overal verschillende plantjes. Langzaam aan naderde ik de duinen. Wat was het toch een prachtig gezicht. Genieten.
Ik kwam ook allerlei dieren tegen. Konijnen, vogels, zelfs geitjes! Deze geitjes stonden ergens los te grazen, vlakbij een hokje. Leuk dat mensen dat doen, vind ik. In plaats van dat de geiten in een of ander hok werden gestopt, werd aan deze dieren de kans gegeven om toch lekker de hele dag buiten te zijn en de ruimte te hebben.
De zon kwam ook eindelijk tevoorschijn en daar werd ik helemaal vrolijk van. Ik merkte dat ik dichtbij de zee kwam, aangezien het harder begon te waaien, en mijn haar alle kanten op vloog. Haha!
Yass, ik was eindelijk bij de zee. Ik had het ondertussen super koud gekregen, aangezien ik geen jas had aangetrokken, maar een vest. Stom! Maar dat maakte niet uit. De zon scheen heel fel, en dat leverde een prachtig gezicht op.
Kijk, mooi he! Er was nog een hoop leven op het strand, allemaal mensen die met hun honden rondliepen en genoten van de zon, of mensen die een bakje koffie dronken in de strandtent.. Zo gezellig!
En daar was ik eigenlijk ook wel aan toe. Ondertussen vroren mijn handen er bijna af, dus ik was wel toe aan een kopje warme chocolademelk. Natuurlijk ook appeltaart erbij, beste combo ever 🙂 . Ik ging lekker buiten zitten, om van het mooie uitzicht te genieten. Er speelden ook nog allemaal kinderen, echt leuk om te zien haha. Ik weet niet precies waarom, maar van dat soort momentjes kan ik echt genieten. Na een tijdje besloot ik wel terug te gaan aangezien ik het echt koud had, en het ook wel mooi was geweest. Op de terugweg, scheen de zon telkens heel mooi achter de wolken door. Dat gaf zo’n mooi gezicht! Dat heb ik natuurlijk vastgelegd 🙂 .
Ahh, ik kon geen genoeg krijgen van dat uitzicht. Echt waar, het was so pretty! Toen ik bijna terug was, zag ik een vrouw op een zandbult staan. Ze was met statief en al aan het fotograferen, dus ik besloot om er eventjes naar toe te gaan. We praatten een poosje, over fotografie en over de ondergaande zon. Ze liet me wat foto’s zien die ze had gemaakt, jeetje wat waren die mooi! Ze bleek er dan ook al een paar uur te staan, om de ondergaande zon vast te leggen. Dat zijn nou de echte die hards! Echt heel leuk!
En terwijl we nog wat foto’s maakten en aan het praten waren, kwam achter ons de maan alweer. Haha! Daarna liep ik toevallig pap, mam, Marlou en Joris tegemoet, die net een rondje wilden gaan lopen. Ik besloot om terug te lopen naar ons appartementje, aangezien ik mijn vingers niet meer kon bewegen van de kou. Maar dat wat het echt waard, wat een heerlijk avondje. Het was echt fijn om eventjes alleen op pad te gaan, foto’s te maken en ondertussen eventjes na te denken over van alles en nog wat. Het zijn toch altijd weer die kleine dingetjes waar ik zo vrolijk van word 🙂 .
Lots of love,
Lisa
Lisa Kroesen 